Երազ...
Որքան հաճախ ես դու կրկնվում, և որքան տարօրինակ ես թվում ինձ:Երբեմն փակում եմ աչքերս և չեմ ցանկանում այլևս բացել, երազներս այնքան իրական են թվում, այնքան փոխկապակցված իրար, որ երբեմն թվում է խենթացել եմ և իրականությունը չեմ կարողանում տարբերել երազներից:Այնքան կուզենաի իմանալ բոլոր երազների նշանակությունը, այլ ոչ թե երազս մեկնաբանեի այնպես ինչպես ես եմ ցանկանում:
Երբ երազ եմ տեսնում և հանկարծակի արթնանում եմ, և հասկանում եմ որ իրակնություն չէր, նորից փակում եմ աչքերս, որպեսզի տեսնեմ երազիս շարունակությունը:
Ինչու ես հայտնվում երազներումս.
Ինչու ես իմ հաճախակի կրկնող երազների հեղնակը դու.
Ինչու ես խանգարում քունս:
Հավատա ես քեզ հիշում եմ միայն այն ժամանակ, երբ հայտնվում ես երազումս, ու ես սկսում եմ բազում ինչուների պատասխաններ փնտրել:Գիտես ինչու եմ ուզում երազիս շարունակությունը տեսնել, որպեսզի հասկանամ անցյալ էր դա, ներկա, թե ապագա:
Գիտես մեկ-մեկ մտածում եմ, որ դա և' անցյալ էր և' ներկա և' ապագա, որովհետև այդ երազներում մեզ բնորոշ ինչ որ բան կար, «լռություն», ինչպես միշտ լուռ էինք, ինչպես միշտ հեռու և օտար:Այդ լռությունը այնքան ծանոթ էր ինձ, այդ չկայացած ընկերությունը մի տեսակ հարազատ:Հավատա չեմ ուզում երազներս իրականանան, պարզապես ուզում եմ ինձանից հեռանան, քանի որ ցավալի է տեսնել իրականությանը չհամապատասխանող երազներ:Արթնանալ ափսոսալ և մտածել«երազ ինչու ընդհատվեցիր»: